​
Na meer dan drie maanden hospitalisatie (intensieve en high - care) stilaan kunnen verhuizen naar het revalidatiecentrum, is zo een moment.
Ik werd toen gevraagd: 'probeer eens iets te schrijven'
Men verwachtte een krabbel ... dit is de hoop die ik toen woorden kon geven (dat blaadje houden we hier thuis voor altijd bij):
'Eindelijk begonnen aan de revalidatie'
Gelukkig nieuwjaar: 2021, (voor mij) de verwachtingsvolle tweelingszus van 2018 ...

​Hoe gaat een mens om met het steeds wegvallen of het voortdurende uitstel van waardevolle perspectieven?
Het antwoord blijkt na vier jaar dag in dag uit dezelfde ervaring even simpel als uitdagend:
In beweging blijven. Doorgaan met verder doen.
Hier vandaag: zorgen dat het gezin blijft draaien voor zover ik dat kan - een liedje maken met de kids en wat huishoudelijke klusjes. En hopelijk een ‘tourke’ veredeld snelwandelen in de buitenlucht.
Succes daar iedereen, ik spreek onszelf moed in: als het weer eens lukt, zal de voldoening groot zijn en is de uitvalsbasis naar betere tijden verstevigd met vernieuwde funderingen. x

​
Inzichten uit langdurig aanslepende (vrijheids)beperking:
Ik wil voor mezelf een ‘culturele ruimte’ creëren die me in staat stelt om waardevol te functioneren in een situatie die voortdurend ingrijpend wordt beïnvloed door het lastige ‘nieuwe normaal’. Zo tracht ik de grote chaos niet compleet te laten worden.
Een lijst uitwerken van compacte, ‘home made aangescherpte’ concepten helpt om die doelstelling te halen en om de evolutie van bruikbare inzichten te bewaren - taal tegen de beperking:
(this is a teaser)
Rationeel en zorgzaam optimisme bevordert het halen van waardevolle doelstellingen.
Militant pessimisme hindert het halen van waardevolle doelstellingen.
Op het werk en ook in het gezin: ‘De waakzame zorgwandeling’ als een zinvolle invulling van een professionele en huishoudelijke ‘permanentieplicht’. Krachtige aanwezigheid realiseren door in beweging te blijven ‘marcheert wonderwel’.
Omdat het enige gedrag dat we (enigszins) echt in de hand hebben dat van onszelf is, is het bijgevolg belangrijk om een bewuste omgang ermee te hanteren. En die benadering ook steeds weer te benoemen.

 
Verdergaan met doordoen
Verdergaan met doordoen,
a une allure sensible
en Verdergaan met doordoen
 
Verdergaan met doordoen
Verdergaan met doordoen,
keep on moving against fatigue
en Verdergaan met doordoen
 
Verdergaan met doordoen
Verdergaan met doordoen,
immer geradeaus (und rechtzeitig abbiegen)
En Verdergaan met doordoen
 

Rustig doorgaan met verder doen
Rustig doorgaan met verder doen
grenzen verleggen zonder er over te gaan
en Rustig doorgaan met verder doen
Rustig doorgaan met verder doen
Rustig doorgaan met verder doen
een weg maken door hem te be’snel’wandelen
en Rustig doorgaan met verder doen
Rustig doorgaan met verder doen
Rustig doorgaan met verder doen
problemen aanpakken zonder ze groter te maken
en Rustig doorgaan met verder doen

​Levensbeschouwing - philosophy of life - voor dagelijks gebruik, is vaak de zoektocht naar een weerbare, trotse omgang met het onvermijdelijke.
Leven met beperkingen (aangezien almacht niet bestaat) blijft (zeker nu) steeds onvermijdelijk deel uitmaken van ‘mens – zijn’. Tijdens de beleving van die realiteit doen we ‘onhoudbaar’ aan levensbeschouwing en trachten betekenis te geven aan ‘bestaan’. Vaak is volledig herstel na een tegenslag of radicale verandering onmogelijk en is de terugkeer naar ‘de oude ik’ niet haalbaar.
Re – validatie betekent voor een belangrijk deel dus een ‘soort van’ her – waardering:
Anders bestaan, blijkt gelukkig vaak wel nog de moeite waard.
Met overtuiging in herhaling vallend: let's do it again and again, ...

​Tijd voor burgerzin van een hoog niveau, door vol te gaan voor de kern van een waardevol leven ... Succes iedereen! We hebben nu meer nodig dan gezond verstand, we hebben solidariteit nodig op lange termijn.
Als dat lukt zullen we er met meer welzijn (en genot) uit komen dan we nu kunnen verwachten xxx

​Deze overtuiging helpt me al lange tijd enorm vooruit: "Het omgaan met en het aanpakken van veel problemen is moeilijk maar mogelijk. Net zoals het bereiken van complexe doelstellingen.
Niet alleen voor ‘bijzondere’ mensen zoals topsporters, grote leiders, kunstenaars, …
Het is ook haalbaar voor de ‘gemiddelde’, ‘gewone’ mens. Mentale weerbaarheid is ‘sluimerend’ aanwezig in elk van ons. Het maakt deel uit van onze psychologische architectuur die ‘zetelt’ in onze hersenen.
De mate waarin dit echt naar buitenkomt, hangt af van de omstandigheden en omgevingsfactoren waarin je als individu en samenleving functioneert. In combinatie met de aard van je temperament, karakter en de kracht van je netwerk.
Aan je persoonlijke bijdrage en aan samenwerking kan je sleutelen als je het met overleg aanpakt. Die mogelijkheid is haalbaar en betekenisvol.."
Succes iedereen ... 'together we stand in isolation xxxx'

​
Langdurig uitdagende omstandigheden ondergaan met een beperkte voorraad energie, die ook nog eens snel wordt verbruikt, is een indrukwekkende ervaring. In mijn geval: verstoorde prikkelverwerking, verminderde belastbaarheid aanvaarden en hanteren om tot een constructief mentaal evenwicht te komen. Zodanig dat ik rust kan brengen in mijn onmiddellijke omgeving en niet langer het brandpunt van zorgen ben.
Door ervaring lijkt dat steeds beter te lukken.
Kort gezegd: In een situatie die door schaarste wordt gedreven, is het noodzakelijk om strikte keuzes te maken en die vasthoudend na te streven. Lange tijd al moet ik ‘hier en nu’ alle energie inzetten voor een duidelijk afgebakend doel. Dat verplicht me om actief op zoek te gaan naar mijn ‘kernwaarden’:
Wat is voor mij de waardevolle essentie, die ik onverminderd wil realiseren? Ik kom uit noodzaak tot dit resultaat: emotionele evenwicht binnen het gezin, herwinnen van vrijheid en terug aanknopen bij waardevolle verbondenheid (vriendschap en genegenheid voor anderen)
Dit lijkt me de reden te zijn waarom mensen in moeilijkheden vaak met overtuiging teruggrijpen naar het cliché dat ‘geen nieuws goed nieuws is’. En daarmee bevestigen dat het onbezorgd beleven van het dagelijks leven essentieel en de moeite meer dan waard is. Want dan wordt bereikt waar het in feite allemaal om draait:
Genieten van een zinvol leven als nagenoeg voorspelbaar, enigszins duidelijk en eerder geleidelijk traject.